Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego. Lek złożony 40/12,5 mg oraz 80/12,5 mg jest wskazany do stosowania u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu samego telmisartanu. Lek złożony 80/25 mg jest wskazany do stosowania u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w wystarczający sposób lekiem złożonym zawierającym telmisartan/hydrochlorotiazyd w dawce 80 mg/12,5 mg lub u osób dorosłych, którzy wcześniej byli ustabilizowani za pomocą telmisartanu i hydrochlorotiazydu podawanych osobno.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Przed zastosowaniem ustalonej dawki preparatu złożonego zaleca się indywidualne dostosowanie dawki każdego ze składników preparatu. Jeśli uzna się to za klinicznie odpowiednie, może być rozważona bezpośrednia zmiana z monoterapii na terapię skojarzoną. Dawka 40/12,5 mg może być podawana pacjentom, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane po zastosowaniu telmisartanu w dawce 40 mg. Dawka 80/12,5 mg może być podawana pacjentom, u których ciśnienie krwi nie jest odpowiednio kontrolowane po zastosowaniu 80 mg telmisartanu. Dawka 80/25 mg może być podawany pacjentom, u których ciśnienie krwi nie jest odpowiednio kontrolowane po zastosowaniu leku złożonego 80/12,5 mg lub u pacjentów, którzy byli wcześniej ustabilizowani za pomocą telmisartanu i hydrochlorotiazydu podawanych osobno. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby nie należy przekraczać dawki 40/12,5 mg raz na dobę. U pacjentów w podeszłym wieku nie ma potrzeby dostosowania dawki. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować raz na dobę, popijając płynem, można przyjmować niezależnie od posiłku.
Działanie
Lek obniżający ciśnienie tętnicze. Preparat złożony zawierający antagonistę receptora angiotensyny II (telmisartan) oraz lek o działaniu moczopędnym (hydrochlorotiazyd).
Skład
Lek zawiera substancję: hydrochlorotiazyd + telmisartan w dawce 25 + 80
Działania niepożądane
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na sulfonamidy. Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występują u Ciebie:
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby
• cholestaza (zastój żółci) oraz niedrożność dróg żółciowych
• ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min)
• oporna na leczenie hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), hiperkalcemia (zwiększone stężenie wapnia we krwi).
Równoległe stosowanie aliskirenu jest przeciwwskazane u osób z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek.
Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.
Interakcje
Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek, włącznie z ostrą niewydolnością nerek, równoległe stosowanie preparatu i leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) lub aliskirenu powinno być ograniczone do indywidualnych przypadków, w których monitoruje się czynność nerek.
Preparat może powodować zwiększenie stężenia oraz nasilać toksyczne działanie soli litu. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy zachować ostrożność i ściśle kontrolować stężenie litu we krwi.
Równoległe stosowanie preparatu z lekami powodującymi utratę potasu (np. kortykosteroidami, tetrakozaktydem, amfoterycyną B, karbenoksolonem, ACTH, penicyliną G, kwasem salicylowym i jego pochodnymi, lekami przeczyszczającymi, niektórymi lekami moczopędnymi) może zwiększać ryzyko hipokaliemii (zmniejszenia stężenia potasu we krwi) i nasilać ją. Jeżeli konieczne jest stosowanie tych substancji należy monitorować stężenie potasu we krwi.
Nie zaleca się równoległego stosowania telmisartanu z preparatami zwiększającymi stężenie potasu. Równoległe stosowanie tych leków (sole potasu, niektóre leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe np. spironolakton, triamteren, amiloryd, eplerenon, suplementy potasu, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna, heparyna) oraz zawierających potas zamienników soli kuchennej może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia). Jeżeli konieczne jest ich stosowanie lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi.
Jeżeli preparat jest stosowany równolegle z niżej wymienionymi lekami, które mogą spowodować poważne zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes należy zachować ostrożność z powodu ryzyka wystąpienia hipokaliemii (zalecana jest regularna kontrola stężenia potasu we krwi oraz badanie EKG). Hipokaliemia zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes:
• leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III (jak np. chinidyna, hydrochinidyna, dizopiramid, amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid)
• niektóre leki przeciwpsychotyczne: pochodne fenotiazyny (chlorpromazyna, cyjamemazyna, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna), benzamidy (amisulpiryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd), pochodne butyrofenonu (droperydol, haloperydol)
• inne leki: beprydyl, cisapryd, difemanil, erytromycyna (dożylnie), halofantryna, ketanseryna, mizolastyna, pentamidyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna, winkamina (dożylnie).
Preparat może powodować hipokaliemię lub hipomagnezemię, która nasila toksyczność glikozydów nasercowych. U chorych stosujących glikozydy nasercowe należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie potasu oraz wykonywać badania EKG.
Preparat może nasilać działanie stosowanych równolegle innych leków przeciwnadciśnieniowych (np. beta-blokerów, antagonistów wapnia) lub leków mogących obniżać ciśnienie tętnicze (np. niektóre leki przeciwdepresyjne, nasenne, uspokajające, barbiturany, przeciwpsychotyczne, opioidy, baklofen, amifostyna). Może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego oraz niedociśnienie, w tym niedociśnienie ortostatyczne.
Preparat może zmniejszyć skuteczność doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz insuliny i może być konieczne dostosowanie ich dawkowania przez lekarza. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Równoległe stosowanie metforminy nasila ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej.
Leki wiążące kwasy żółciowe (cholestyramina, kolestypol) mogą zmniejszać wchłanianie preparatu z przewodu pokarmowego.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, ketoprofen, indometacyna, selektywne inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku.
Preparat może osłabić oddziaływanie amin katecholowych (np. adrenalina, noradrenalina) na mięśniówkę tętnic.
Preparat może nasilać działanie leków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryny).
Ponieważ preparat może zwiększać stężenie kwasu moczowego we krwi, konieczne może być dostosowanie dawek leków stosowanych w leczeniu dny moczanowej (probenecyd, sulfinpyrazon, allopurynol). Możliwe też nasilenie reakcji nadwrażliwości na allopurynol.
Tiazydowe leki moczopędne mogą powodować zwiększenie stężenia wapnia w surowicy. Równoległe stosowanie suplementów wapnia lub witaminy D może dodatkowo nasilać hiperkalcemię. Jeżeli konieczne jest stosowanie preparatów uzupełniających wapń należy ściśle kontrolować stężenie wapnia we krwi.
Hydrochlorotiazyd może nasilać hiperglikemię związaną ze stosowaniem beta-blokerów i diazoksydu.
Leki antycholinergiczne (np. atropina, biperyden) mogą nasilać działanie leków moczopędnych poprzez zmniejszenie perystaltyki jelit.
Hydrochlorotiazyd może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych będących sutkiem stosowania amantadyny.
Preparat może nasilać toksyczne działanie na szpik kostny leków cytotoksycznych takich jak: cyklofosfamid, metotreksat.
Baklofen i amifostyna mogą nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.
Hydrochlorotiazyd może wpływać na wyniki badań czynności przytarczyc, ze względu na jego wpływ na metabolizm wapnia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nadwrażliwość na inne pochodne sulfonamidowe. Zastój żółci i niedrożność dróg żółciowych. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min). Oporna na leczenie hipokaliemia, hiperkalcemia. Jednoczesne stosowanie z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub z zaburzeniami czynności nerek (GFR <60 ml/min/1,73 m2). II i III trymestr ciąży.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.