OpisWskazania:Zakażenie dolnych dróg moczowych.
DawkowanieDorośli i młodzież powyżej 15 lat:
Pierwszy dzień leczenia: 1 tabl. 4 razy na dobę
Następne dni leczenia: 1 tabl. 3 razy na dobę.
Najlepiej przyjmować podczas posiłków zawierających białko, ponieważ zwiększa ono wchłanianie leku.
Lek stosuje się przez 7-8 dni.
DziałanieJest lekiem przeciwbakteryjnym, zawierającym substancję czynną – furazydynę, zwaną także furaginą, która jest pochodną nitrofuranu. Furagina hamuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.
SkładUroFuraginum Max zawiera 100 mg furazydyny (Furazidinum), poprzednio stosowana nazwa: furagina.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna w ilości 129 mg.
Przeciwwskazania Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek, wątroby, zaburzeniami neurologicznymi,
niedokrwistością, zaburzeniami elektrolitowymi, niedoborem witamin z
grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc.
Furazydyna
może spowodować rozwój polineuropatii, szczególnie u chorych na
cukrzycę. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano
wystąpienie polineuropatii obwodowej, która w ciężkich przypadkach może
być nieodwracalna i zagrażać życiu pacjenta. Dlatego w razie wystąpienia
pierwszych objawów neuropatii (parestezje) uroFuraginum Max należy
odstawić.
U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu
obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. W razie
wystąpienia objawów takiej reakcji produkt należy natychmiast odstawić.
Przewlekłe odczyny płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane
śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w
podeszłym wieku. Wskazana jest staranna obserwacja pacjentów leczonych
długo furazydyną.
Rzadko wystąpić mogą zaburzenia czynności
wątroby, w tym żółtaczka cholestatyczna i przewlekłe zapalenie wątroby.
Żółtaczka występuje zwykle w trakcie krótkotrwałego stosowania
nitrofuranów (do dwóch tygodni). Przewlekłe zapalenie wątroby (czasem
prowadzące do martwicy wątroby- odnotowano przypadki zgonów) występuje w
przebiegu długotrwałego stosowania nitrofuranów (zwykle powyżej 6
miesięcy). W przypadku stwierdzenia zaburzeń czynności wątroby należy
natychmiast przerwać leczenie furazydyną.
Podczas
długotrwałego stosowania produktu należy kontrolować morfologię krwi
(leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby.
Podczas podawania pochodnych nitrofuranu stwierdzono fałszywie dodatnie
wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedicta i
Fehlinga. Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami
enzymatycznymi były prawidłowe uroFuraginum Max zawiera laktozę
jednowodną.
Nie należy podawać tego produktu pacjentom z
rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu
Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie terapii furazydyną.
Działania niepożądaneWśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, najprawdopodobniej związanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów (1,5%).
Pozostałe, niżej wymienione objawy, występowały u nie więcej niż 1% pacjentów i są wymienione z uwzględnieniem układów, których dotyczyły.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Sinica wskutek methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyn y może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej.
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących furazydyn ę dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do jamy opłucnowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne.
Zaburzenia żołądka i jelit
Zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.
Zaburzenia układu immunologicznego
Świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
